آموزش نماز ( اهل سنت )
جمعه, ۱۸ بهمن ۱۳۹۸، ۰۵:۱۵ ب.ظ
آموزش شیوه صحیح نماز به روش اهل سنت
در ادامه مطلب
1 ـ در حالیکه به سجده گاه خودش می نگرد تکبیر تحریمه «الله أکبر» می گوید.
2 ـ در هنگام گفتن تکبیرة تحریمه هر دو دست خود را در تا برابر دو شانه و یا مقابل گوشها بالا می برد.
3 ـ و سنت است که بعد از تکبیر تحریمه دعای استفتاح نماز بخواند و بگوید: «سبحانک اللهم وبحمدک وتبارک اسمک وتعالی جدک ولا إله غیرک».
بار إلها! ما تو را منزه می دانیم، و تو را حمد و سپاس می گوئیم، و نام تو را برتر می دانیم و هیچ معبـود بر حقی غیر از تو وجود ندارد.
4 ـ سپس می گوید: (أعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم).
پناه میبرم به خدا از شر شیطان ملعون و نفرین شده، بنام خداوند بخشایندهء مهربان .
سپس سـورهء فاتحه را قراءت می کند: ( الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ(2)الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ(3)مَلِکِ یَوْمِ الدِّینِ(4)إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ(5)اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ(6)صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ(7)) و بعد از آن می گوید: «آمین».
[ستایش خدای راست، پروردگار جهانیان بخشاینده مهربان خداوند روزِ جزا تنها تو را بندگی می کنیم، و تنها از تو یاری می جوییم ما را به راهِ راست ره نما راه کسانی که به آنان انعام کرده ای(راه پیغمبران و صدّیقان و شهیدان و صالحان)، نه آنان که مورد خشم قرارگرفته اند(یهود)، و نه راه گمراهان(نصاری)].
«آمـین» دعای ما را بپذیر، و ما را به راه راست پایدار گردان.
5 ـ سپس سوره ای از سوره های قرآن که آنرا حفظ دارد قراءت می کند مانند: (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ(1)اللَّهُ الصَّمَدُ(2)لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ(3)وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ(4)).
[بگو: خداوند است که یگانه است خداوند بی نیاز است نه(فرزند) زاده، و نه زاده شده است و هیچ کس همتای او(نبوده) و نیست].
یا سورهء: (إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ(1)وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا(2)فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا(3)).
[چون نصرتِ الهی و فتح فرا رسد و مردم را ببینی که گروه گروه در دینِ خدا درمی آیند پس پروردگارت را با ستایش(او) به پاکی یاد کن و از او آمرزش بخواه. بی گمان او توبه پذیر است].
6 ـ بعد از آن به رکـوع رفته می گوید: «الله أکبر» و دو دست خود را بر زانوی خود می گذارد و می گوید: «سبحان ربی العظیم» (پاک است پروردگار بزرگ من).
و سنت است که سه بار یا بیشتر آنرا تکرار کند.
7 ـ سپس سر را از رکوع بلند کرده می گوید: «سمع الله لمن حمده» (خدا می شنود ـ و می پذیرد ـ ستایش کسیکه او را ستایش نماید)، خواه إمام باشد و یا منفرد (تنهاگذار).
و بعد از راست شدن و آرام گرفتن از رکوع می گوید: «ربنا ولک الحمد».
(ای پروردگار ما! ستایش حقیقی ویژهء تو است).
اما اگر مقتدی باشـد در این هنـگام می گوید: «ربنا ولک الحمد …»
8 ـ سپس سـجـده کرده می گویـد: «الله أکبر» و بر اعضای هفتـگانه خود سـجده می کند که عبارتنـد از:
پیشانی با بینی، و کف هر دو دست، و هر دو زانو، و سر انگشتان دو پا، و می گوید: «سبحان ربی الأعلی »، پاک است پروردگار بزرگ من.
سه بار و یا بیشتر آنرا تکرار می کند، علاوه بر آن هر چه دوست داشت می تواند دعا کند.
9 ـ سپس در حالیکه سر خود را از سجـده بلند می کند می گویـد: «الله أکبر» آنگاه بر پای چپ خود می نشیند و پای راستش را نصب می کند و دستهایش را روی ران و زانویش می گذرد
10 ـ سپس در حالی که «الله أکبر» می گوید سجـدهء دوم را بجا می آورد، آنچه در سجدهء أول انجام داده در سجدهء دوم نیز تکرارش می کند.
11 ـ سپس «الله أکبر» گویان برای رکعت دوم بلند می شود، بدین ترتیب رکعت أول تمام می شود.
12 ـ سپس سورهء فاتحه و یک سوره (یا چند آیهء دیگر) از قـرآن می خواند و به رکوع می رود، از رکـوع بلند می شود سپس عیناً مانند أول دو سجده می کند.
13 ـ بعد از بلند شدن از سجـدهء دوم همچنانکه بین دو سجــده نشسته بـود می نشیند و آنگاه «التحیات» را به این ترتیب می خواند: «التحیات لله والصلوات والطیبات السـلام علیک أیها النبی ورحمة الله وبرکاته السلام علینا وعلی عباد الله الصالحین، أشهد أن لا إله إلاَّ الله، وأشهد أنَّ محمداً عبده ورسوله».
یعنی (تمام تعظیم ها و نمازها و سایر پاکیها فقط از آن خداست، سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ای پیامبر، و سلام بر ما باد و بر بندگان نیکوکار خدا، گواهی می دهم که جز خدای بر حـق معبودی نیست، و گواهی می دهم که محمد رسول و فرستاده اوست).
سپس اگر نماز دو رکعتی بود مانند نماز صبـح و جمعه و هر دو عید، همچنان به نشستن خود ادامه می دهد و نمازش را با خواندن این درود کامل می کند: «اللهم صلِ علی محمدٍ وعلی آل محمد کما صلیتَ علی إبراهیم وعلی آل إبراهیم إنَّک حمیدٌ مجید، وبارک علی محمدٍ وعلی آل محمد کما بارکتَ علی إبراهیـم وعلی آل إبراهیم إنَّک حمیدٌ مجید».
(بار إلها! درود و رحمت نازل فرما بر محمد و آل محمد، چنانکه بر إبراهیم و آل إبراهیـم رحمت فرستادی، تو ستایش شده و بزرگوار هستی). (پروردگارا! برکت نازل فرما بر محمد و آل محمد، چنانکه بر إبراهیم و آل إبراهیـم برکت نازل فرمودی، تو ستایش شده و بزرگواری). و از چهار چیز به خداوند پناه می برد: «اللهم إنی أعوذ بک من عذاب جهنم، ومن عذاب القبر، ومن فتنة المحیا والممات، ومن فتنة المسیح الدجال».
(خداوندا! من به تو پناه می برم از عـذاب دوزخ، و عـذاب قبر، وفتنهء زندگی و برزخ، و فتنهء مسیح دجال). سپس آنچه از خیر دنیا و آخرت بخواهد دعا می کند، چه اینکه در نماز فرض، و چه در نماز سنت و نفل باشد.
آنگاه بسوی راست سلام می دهد: «السلام علیکم ورحمة الله»، همچنان بسـوی چپ: «السـلام علیکم ورحمة الله».
و اگر نماز سـه رکعت باشد مانند نماز مغرب، و یا چهار رکعت باشد مانند نمازهای ظهر و عصر و عشاء بعد از التحیات «الله أکبر» گویان بلند می شود و فقط سورهء الفاتحه را تلاوت می کند.
سپس مانند دو رکعت أول رکوع و سجود می کند، در رکعت چهارم نیز به همان ترتیب، بجز اینکه در وقت نشستن بطور متورک می نشیند، یعنی: پای چپ خـود را زیر پای راست گذاشته و مقعد خود را بر زمین می گذارد و پای راست خود را نصب می کند.
آنگاه بعد از رکعت سوم در نماز مغرب، و بعد از رکعت چهارم در نمازهای ظهر و عصر و عشـاء تشهد أخیر را می خواند، و بر پیامبر (صلی الله علیه وسلم ) درود می فرستد، و اگر خواست دعا می کند. سپس به دو طرفش مثل أول سلام می دهد، بدین ترتیب تا اینجا نمازش تمام شده است.
- ۹۸/۱۱/۱۸